+48 693 499 938
embetim@embetim.pl
Agencja czynna 24h/7 dni
S
×

Import elektroniki z Chin – O czym należy pamiętać?

Jakie produkty są najpopularniejsze w imporcie z Chin? Oczywiście elektronika. Pokazuje to choćby statystyka ile Polska importuje elektroniki z Chin. Dlaczego importowana elektronika z Chin jest taka atrakcyjna w branży retail? Jakie certyfikaty są wymagane do wprowadzenia produktów elektronicznych na Polski rynek? Jakie inne wymogi i niebezpieczeństwa towarzyszą sprowadzaniu towarów z Chin? Wyjaśniamy poniżej.

Import elektroniki z Chin to jeden z pomysłów na dochodowy biznes. Trzeba się jednak do niego dobrze przygotować. W grę wchodzi bowiem nie tylko współpraca z kontrahentem z odległego państwa, rządzącego się innymi niż Unia Europejska prawami. Wprowadzanie elektroniki spoza UE na wspólnotowy rynek obwarowane jest szeregiem wymogów, których niedopełnienie może skutkować cofnięciem do eksportera lub nawet utratą przywożonego towaru, i dodatkowo również karą finansową. Np. niewłaściwe oznakowanie i opakowanie importowanego sprzętu może skutkować wypakowaniem go na granicy i zniszczeniem opakowania lub towaru na koszt importera. Oczywiście dziś przedsiębiorcy importujący elektronikę z Chin mają do dyspozycji usługi agencji celnej, która dopełnia wszelkich procedur i obowiązków celnych za importera, co czyni import łatwiejszym i bezpiecznym.

 

Statystyka ile Polska importuje elektroniki z Chin

 

Jak wynika z raportu opracowanego przez Ministerstwo Rozwoju i Technologii 1, roczna wartość towarów sprowadzanych z Chin do Polski na przestrzeni pięciu lat (liczonych od 2016 r.) wzrosła o blisko 50%. W 2020 r. wartość importu z Chin urosła do kwoty 37 617 200 0000 USD (ponad 37 miliardów dolarów). W 2016 r. było to niewiele ponad 24 miliardy dolarów. 

Jakie produkty są najpopularniejsze w imporcie z Chin? MRiT podaje, że najchętniej sprowadzanymi towarami są: części do kamer telewizyjnych oraz telewizorów i radioodbiorników, smartfony i telefony komórkowe, laptopy i notebooki, zespoły elektroniczne, maszyny do odbioru, konwersji i transmisji lub regeneracji głosu, obrazu bądź innych danych, konsole i urządzenia do gier wideo.

 

Dlaczego importowana elektronika z Chin jest taka atrakcyjna w branży retail?

 

Branża retail, to branża sprzedaży detalicznej, odbywającej się zarówno w sklepach stacjonarnych jak i przez Internet. Dziś na rynku w każdej branży panuje ogromna konkurencja. Jeśli detalista może nabyć towar taniej, to znaczy dla niego, że będzie mógł na nim więcej zarobić, albo dzięki niższej cenie wyprzedzić rynkowych rywali w wyścigu o zainteresowanie klienta. Chińscy producenci natomiast, dzięki dostępowi do taniej siły roboczej i rozbudowanej infrastruktury produkcyjnej, przy jednoczesnym wysokim zaawansowaniu technologicznym, oferują bardzo atrakcyjne, konkurencyjne dla zachodnioeuropejskich, czy amerykańskich, towary, którym już dawno odpadła łatka tandety. Marki takie jak: Xiaomi, Huawei, czy Lenovo zyskały uznanie w Europie i na świecie. Ta ostatnia jest nawet producentem smartfonów Motorola. Właśnie coraz szersza świadomość, że wiele uznanych globalnych marek, jak: BMW, Mercedes, H&M, Louis Vuitton Moët Hennessy, Apple, czy Samsung, produkuje w Chinach, stanowi kolejny powód, przez który towary „made in China” są dziś traktowane na równi z towarami z zachodu, jednocześnie będąc dla nich bardzo konkurencyjnymi cenowo. 

– 0% stawka cła to kolejny, jeśli nie koronny argument stanowiący odpowiedź, dlaczego importowana elektronika z Chin jest tak atrakcyjna w branży retail. Smartfony, laptopy, tablety, smartwatche, słuchawki bezprzewodowe, części komputerowe, a nawet drony, mają zerową stawkę cła, co powoduje, że sprowadzenie ich nie wiąże się z dodatkowym kosztem importowym, który zawyżyłby atrakcyjną cenę chińskiego produktu.

Bardzo zainteresowane importem elektroniki z Chin są również sklepy detaliczne działające w formie dropshippingu. Dzięki umiejętności zabezpieczenia formalności celno-transportowych, zwłaszcza poprzez wykorzystanie usług agencji celnej, na którą przerzucają ciężar skompletowania wymaganej dokumentacji i przeprowadzenia całego procesu celnego, firmy dropshippingowe mogą być jeszcze atrakcyjniejsze cenowo dla klientów, w porównaniu ze sprzedawcami, którzy muszą ponosić koszty magazynowania.

 

Certyfikaty wymagane do wprowadzenia produktów elektronicznych na Polski rynek

 

Import elektroniki z Chin, procedura importu elektroniki z Chin wymaga od importera uzyskania i skompletowania określonych dokumentów, certyfikatów i oznaczeń, bez których przywóz na terytorium UE, a więc i do Polski, i wprowadzenie do obrotu nie będzie możliwe. Sprowadzane towary muszą spełniać odpowiednie wymagania, aby mogły zostały dopuszczone do obrotu. Jakie dokumenty do importu elektroniki z Chin?

1) Oznaczenie CE – jednym z najważniejszym przy imporcie elektroniki z Chin jest certyfikat zgodności urządzeń z unijnymi dyrektywami dopuszczającymi towary na wspólnotowy rynek w zakresie bezpieczeństwa konsumentów i środowiska. Oznaczenie „CE” musi się znaleźć na przywożonym z Chin sprzęcie RTV i AGD. 

2) Oznaczenie klasy energetycznej – większość sprzętu RTV i AGD musi posiadać etykiety informujące o skali zużywanej przez urządzenie energii. Urządzenia z najmniejszym zużyciem energii oznaczone są klasą „A”, zużywające najwięcej – klasą „G”.

3) Urządzenia podlegające oznakowaniu klasą energetyczną muszą również zostać wpisane do unijnego rejestru European Product Database for Energy Labelling.

4) Certyfikat RoHS – Inspekcja Handlowa może skontrolować przestrzeganie przez importera towaru obwarowań dyrektywy RoHS, czyli z ang. Restriction of Hazardous Substances, której zadaniem jest ograniczenie ilości niebezpiecznych substancji przenikających do środowiska.

5) Certyfikat WEEE – każdy sprzęt elektroniczny sprzedawany na terytorium UE musi być opatrzony specjalnym oznakowaniem. Chodzi o symbol przekreślonego kosza na śmieci, który wskazuje, że produktu nie wolno wyrzucać do zwykłego kubła, a musi trafić do specjalnego punktu rozbiórki celem recyklingu. 

6) Certyfikat SDS – część wprowadzanego do obrotu w UE sprzętu musi posiadać tzw. świadectwo charakterystyki, z ang. Safety Data Sheet. Wymagane jest dla urządzeń zawierających substancje niebezpieczne.

Przed dokonaniem przywozu towaru do Polski lepiej upewnić się, czy dostawca towaru posiada niezbędne certyfikaty, które umożliwią jego legalne wprowadzenie na rynek. Zaleca się więc sprawdzenie, czy importowana elektronika z Chin spełnia wszelkie normy i wymogi dopuszczenia do sprzedaży w Unii Europejskiej. Bez tego importer ryzykuje, że zamówione przez niego towary zostaną cofnięte na granicy, lub co gorsza – zniszczone. Dodatkowo, niestosowanie się do obowiązków celnych może sprowadzić na importera dotkliwą karę finansową. 

 

Import elektroniki z Chin krok po kroku

 

Zgromadzenie niezbędnych certyfikatów to nie wszystko. Jakie dokumenty do importu elektroniki z Chin są jeszcze potrzebne? O czym należy pamiętać , a na co zwrócić szczególną uwagę podejmując się procedury importu elektroniki z Chin?

1) Pierwszym krokiem do legalnego importu elektroniki z Chin i wprowadzenia jej do obrotu na terytorium Polski jest oczywiście zarejestrowanie działalności gospodarczej w CEIDG, czy też w KRS, do którego wpis jest obligatoryjny dla określonego rodzaju form prowadzenia działalności, np. dla spółek prawa handlowego.

 2) Po rejestracji przedsiębiorca musi uzyskać numer EORI. Musi go posiadać każdy podmiot, który chce prowadzić działalność handlową, bowiem EORI używany jest jako numer identyfikacyjny we wszystkich procedurach celnych.

3) Rejestracja w BDO – firmy zajmujące się obrotem sprzętem elektronicznym, w tym sprowadzaniem go do kraju, muszą dokonać rejestracji w Bazie Danych Odpadowych. To rejestr podmiotów wprowadzających produkty na rynek i gospodarujących odpadami (Rejestr BDO stanowi kontynuację rejestru GIOŚ, czyli prowadzonego przez Główny Inspektorat Ochrony Środowiska w zakresie zużytego sprzętu elektronicznego).

4) Umowa z eksporterem i inne dokumenty niezbędne do importu elektroniki z Chin

  1. a) Importer powinien dla zabezpieczenia swoich interesów i możliwości egzekwowania przysługujących mu roszczeń, posiadać umowę zawartą z chińskim eksporterem, producentem, dostawcą. Kontrakt handlowy jest tego podstawą.
  2. b) Kolejnym dokumentem wymaganym przy imporcie, a niezbędnym do dopuszczenia towaru do obrotu na rynku jest konosament, lub Sea Waybill (SWB), czyli morski list przewozowy. Jeśli towar podróżować będzie drogą powietrzną, wówczas wymagany jest Air Waybill (AWB – lotniczy list przewozowy, a drogą kolejową – CIM/SMGS (międzynarodowy kolejowy list przewozowy).
  3. c) Faktura handlowa, czyli dokument wystawiony przez eksportera, a który zawierać musi angielskie słowo „invoice”, jak i szereg innych elementów, m.in. informację o kraju pochodzenia i wadze netto i brutto towaru, także ustalone warunki dostawy – czyli INCOTERMS.
  4. d) Jeśli faktura handlowa nie zawiera informacji o wadze netto i brutto towaru, wówczas służby celne wymagać będą przedłożenia specyfikacji towaru, czyli tzw. „PACKING LIST”.

5) Cła i podatki

Gdy towar przejdzie pomyślnie odprawę, importer otrzyma dokument PZC (ZC299), czyli poświadczenie przebytej odprawy celnej, niezbędne do wprowadzenia towaru na rynek. Przedsiębiorca importujący elektronikę z Chin do Polski, wprowadzając ją do obrotu musi jeszcze pamiętać o uregulowaniu należności celnych i podatku VAT. Pomocny w ustaleniu wysokości należnych opłat jest publiczny system ISZTAR, który dostarcza informacji o obowiązujących stawkach celnych dla danego towaru, jak i o stawkach VAT i akcyzy, limitach ilościowych i zakazach przywozu. Alternatywą dla systemu ISZTAR jest unijny system TARIC.

6) Przedsiębiorca przemieszczający towary przez granicę zewnętrzną Unii Europejskiej musi dokonywać zgłoszeń celnych, czyli przedstawiać towary do odprawy celnej wraz z odpowiednimi dokumentami. Zasadniczo system zgłoszeń działa w formie elektronicznej. By przedstawiać towary do odprawy celnej, należy się więc zarejestrować na Platformie Usług Elektronicznych Skarbowo-Celnych PUESC.

 

Podsumowanie 

Handel sprzętem elektronicznym importowanym z Chin ma wiele wspomnianych na wstępie zalet. Nie jest to jednak działalność dla każdego. Przedsiębiorca musi być bowiem świadomy, że z racji przywozu towaru spoza Unii Europejskiej, import elektroniki z Chin wymaga spełnienia znacznie większej liczby obowiązków dokumentacyjnych i proceduralnych niż to ma miejsce np. w zakresie dostaw wewnątrzwspólnotowych. Choć problem ten można w łatwy sposób rozwiązać, powierzając agencji celnej całe zadanie skompletowania dokumentacji i poprowadzenia procedury importowej. To ona dokona w imieniu importera kompleksowej odprawy towaru, jak i innych obowiązków celnych na przejściach granicznych i w urzędach celno-skarbowych.

 

Źródła

1 – Ministerstwo Rozwoju i Technologii, Chińska Republika Ludowa, portal gov.pl

2 – Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) NR 952/2013 z dnia 9 października 2013 r. ustanawiające unijny kodeks celny, Dz. Urz. UE L 269 z 10.10.2013)

3 – Ustawa z dnia 19 marca 2004 r. Prawo celne, Dz. U. 2004, Nr 68, poz. 622

4 – Jak importować towary do Unii Europejskiej, www.biznes.gov.pl

5 – Incoterms – międzynarodowe warunki sprzedaży, www.biznes.gov.pl

6 – Polska Agencja Inwestycji i Handlu, www.paih.gov.pl/rynki_zagraniczne/Chiny

Ponieważ jest to jedna z najszybciej rozwijających się gospodarek świata, coraz więcej osób wysyła towary do Chin z powodów osobistych lub biznesowych. Dzięki silnej społeczności emigrantów w dużych miastach, takich jak Szanghaj, ponad 200 000 obcokrajowców nazywa to miasto domem – to jeden z wielu wspaniałych powodów, dla których warto wysyłać towary do Chin.

W tym przewodniku omówimy niektóre z najczęstszych problemów, z jakimi spotykają się ludzie wysyłając paczkę do Chin, niezależnie od tego, czy jesteś małą firmą wysyłającą swój nowy produkt na wschód, czy wysyłasz prezent do ukochanej osoby.

 

Odprawa celna, cła i formalności

 

Wszystkie towary, które przechodzą przez odprawę celną, podlegają cłu i podatkowi, z wyjątkiem papierkowej roboty lub dokumentów. Opłaty celne są zwykle obowiązkiem odbiorcy do uiszczenia przy wjeździe i zazwyczaj kontaktują się z nimi lokalni urzędnicy celni w celu uzgodnienia płatności.

Aby odprawić przesyłkę przez odprawę celną, będziesz potrzebować faktury celnej zawierającej szczegółowy opis zawartości, kraj produkcji, indywidualną wartość każdej pozycji oraz powód eksportu.

Opłaty mogą wynosić od 20-30% wartości wysyłanego towaru. Jednak Twoja przesyłka będzie zwolniona z cła i podatku, jeśli towary są warte mniej niż 500 juanów. Przesyłki o wartości ponad 1000 juanów będą musiały przejść przez formalną odprawę celną. Oznacza to, że Twoja przesyłka może zostać opóźniona podczas wykonywania tego procesu.

Co najważniejsze – wszystkie przedmioty wymagają podania kodu taryfy przed wysłaniem ich do Chin. Nie wiesz tego? To jest miejsce, do którego należy się udać.

Większość dokumentów celnych zawiera pola do wpisania tych informacji. Dokumenty można wygenerować on-line w u większości firm kurierskich lub udać się do zaprzyjaźnionej agencji celnej, która zajmie się całą „papierologią” w przypadku większej wysyłki towarów. Ułatwia to proces oclenia i odprowadzenia stosownych podatków, które będziesz musiał zapłacić. Kwoty opłat są następnie określane na podstawie wartości przedmiotów, a także powodu eksportu.

Wskazówka dotycząca wysyłki: Średni czas realizacji usług ekspresowej dostawy paczek do Chin wynosi 3-4 dni, w zależności od adresu. Ta średnia nie uwzględnia potencjalnych opóźnień celnych, przerw w świadczeniu usług lub dostaw do odległych obszarów Chin — więc wysyłaj paczkę wcześniej!

Jakich przedmiotów nie wolno wwozić do Chin?

 

Chińska lista produktów podlegających ograniczeniom i zakazom zmienia się dość regularnie, dlatego najlepszą praktyką jest sprawdzenie oficjalnej chińskiej strony celnej przed przygotowaniem wysyłki, aby być bezpiecznym. Wysłanie przedmiotu objętego zakazem wwozu do Chin spowoduje jedynie opóźnienie w dostawie oraz dodatkowe opłaty. Może on nawet zniszczony.

Wwóz ograniczony:

 

Drewno, trzcina, bambus i rattan.

 

Wszelkie przesyłki wykonane z drewna, trzciny, bambusa i rattanu – w tym przedmioty zapakowane w drewniane skrzynie lub palety – będą podlegać kontroli lokalnych władz celnych. Drewniane elementy również wymagają fumigacji lub zaświadczenia fitosanitarnego. Jeżeli w przesyłce znajduje się element drewniany poddany obróbce to nie wymaga tego certyfikatu, ale odbiorca musi przedstawić oświadczenie o sposobie obróbki drewna.

 

Artykuły spożywcze

 

Chiny są bardzo surowe, jeśli chodzi o produkty żywnościowe, które przepuszczają przez swoje granice. Jeśli przestrzegasz tych podstawowych zasad, Twoja paczka żywnościowa powinna dotrzeć z minimalnymi opóźnieniami. W przypadku przesyłek żywności do Chin wymagane są również dodatkowe dokumenty, w tym zaświadczenie od stosownej jednostki inspektoratu sanitarnego.

 

W jaki sposób moja paczka żywnościowa może przejść przez Chińskie służby celne?

 

 

Wskazówka dotycząca wysyłki: Artykuły spożywcze importowane do Chin również podlegają kontroli kwarantanny. Jest to dodatek do regularnej kontroli celnej, która może wydłużyć proces wysyłki. Aby uzyskać więcej informacji na temat wysyłania żywności za granicę, przeczytaj nasz szczegółowy przewodnik.

Mleko w proszku i mleko w proszku dla niemowląt to produkty bardzo popularne w imporcie do Chin. Jeśli wysyłasz któryś z nich, musisz zdawać sobie sprawę z kilku obecnie obowiązujących ograniczeń.

 

Wwóz elektroniki na teren Chin

 

Wszelkie przedmioty elektroniczne, takie jak laptopy, telefony komórkowe, podręczne urządzenia GPS i inne, muszą mieć chiński obowiązkowy certyfikat (CCC) wydany przez chińskie służby kontroli i kwarantanny, aby mogły przejść przez odprawę celną. Odbiorca musi przekazać to organom celnym.

Jednak niektóre przedmioty elektroniczne są z tego zwolnione, jeśli są zadeklarowane jako rzeczy osobiste – jeśli nie masz pewności, skontaktuj się z chińskim organem celnym przed dokonaniem rezerwacji.

 

Produkty zakazane

 

Istnieje kilka przedmiotów, których wwóz do Chin jest całkowicie zabroniony. Na przykład wszelkie dokumenty lub materiały medialne, które zdaniem chińskiego rządu podważają chińską ideologię lub kulturę, są nielegalne i zostaną zniszczone, gdy tylko je zobaczą. Jeśli nie masz pewności, czy przedmiot nie należy do tej kategorii, przed wysyłką skontaktuj się z oficjalnym chińskim organem celnym.

Pełną listę przedmiotów objętych zakazem wwozu do Chin można znaleźć na oficjalnej chińskiej stronie celnej, aby uzyskać więcej informacji.

Przedmiotów tych nie można wysłać kurierem:

 

Wskazówki dotyczące pakowania produktów do Chin

 

Jak zapakować paczkę do bezpiecznej dostawy w Chinach

 

 

Rzeczy osobiste, bagaż i upominki

 

Rzeczy osobiste i przesyłki bagażowe podlegają ograniczeniom w imporcie do Chin. Oznacza to, że możesz wysłać rzeczy osobiste i bagaż do Chin, ale będziesz musiał przedłożyć dodatkowe informacje i dokumenty chińskim organom celnym.

Jeśli rezerwujesz jedną z naszych usług kurierskich do Chin, musisz upewnić się, że wszystkie niezbędne dokumenty dotyczące „rzeczy osobistych” zostały wypełnione. Rzeczy osobiste obejmują przedmioty do użytku osobistego.

 

Zakwalifikuj swoją paczkę do przejścia przez chińskie służby celne bez dodatkowych kosztów

 

Musisz wymienić każdy przedmiot i jego wartość na fakturze celnej, a także wpisać „Rzeczy osobiste” w sekcji „Opis towaru” podczas rezerwacji online.

Chińskie służby celne będą wymagać wypełnienia osobistego formularza deklaracji importowej i eksportowej przy wjeździe, a następnie skontaktują się z Tobą i poproszą o przedstawienie paszportu, wizy i dowodu wjazdu do Chin (pieczęć przylotu).

W niektórych przypadkach może być również wymagane przesłanie listu wyjaśniającego cel importu.

Rzeczy osobiste i przesyłki bagażowe będą podlegały kontroli celnej, cłom i podatkom, co może spowodować opóźnienia w dostawie.

 

Wysyłanie prezentu do Chin

 

Prezenty o wartości poniżej 1000 juanów (ok. 640 PLN) są zwolnione z ceł i podatków, pod warunkiem że są wysyłane od osoby do osoby z opisem „przesyłka z prezentem”. Musisz dostarczyć kopię paszportu odbiorcy dla organów celnych w Chinach.

Przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą w handlu światowym zobligowani są przestrzegać krajowych i zagranicznych zasad dotyczących zamówień, pakowania, etykietowania przesyłek w transporcie towarowym, załadunku i rozładunku, świadectw pochodzenia, i dopełniać wielu innych formalności, zwłaszcza celnych, oraz ponosić towarzyszące im koszty. Ułatwieniu realizacji tych obowiązków i ustaleniu odpowiedzialności za nie służą Incoterms, czyli międzynarodowe reguły handlu. 

Obecnie obowiązujące, najnowsze Incoterms 2020 to międzynarodowy przewodnik dla uczestników współczesnego światowego obrotu towarem. Wyrażają 11 podstawowych zasad, określających podział kosztów, ryzyka i odpowiedzialności na różnych etapach transportu towaru od sprzedającego do nabywcy, a także warunki przewozu, moment przeniesienia odpowiedzialności za towar i przede wszystkim moment dokonania dostawy. 

 

Incoterms co to?

Zrzeszająca przedsiębiorców z całego świata International Chamber of Commerce (Międzynarodowa Izba Handlowa), od momentu powstania w 1919 r. za cel wzięła sobie unifikację międzynarodowych reguł handlu i ułatwienie przedsiębiorcom działalność w światowym obrocie towarem. ICC chciała zebrać i ujednolicić różne zasady, praktyki, formalności, interpretacje przepisów, i stworzyć jeden wspólny kodeks międzynarodowych warunków handlu (z ang. international commercial terms). 

Incoterms co to? Incoterms to więc akronim ww. angielskich słów. Pierwsze Incoterms powstały w 1936 r. Od tamtej pory były już wielokrotnie nowelizowane, celem dopasowania do zmieniających się warunków gospodarczych i stosowanych w handlu praktyk. Ich nazewnictwo zmienia się wraz z datą wejścia w życie, stąd w obrocie stosowane były Incoterms 2010, Incoterms 2015, czy Incoterms 2017. Pod koniec 2019 roku, na stulecie swojego istnienia, ICC wydała Incoterms 2020, które są aktualną, powszechnie obowiązującą, najnowszą wersją międzynarodowych reguł handlu. Warto zaznaczyć, że równolegle obowiązują jeszcze Incoterms 2010, dla tych przedsiębiorców, którzy zdecydowali się z nich korzystać.

 

Dlaczego Incoterms są takie ważne?

Choć na świecie istnieją inne krajowe i międzynarodowe zasady handlu, reguły Incoterms mają zasięg globalny. W przeciwieństwie do krajowych polityk handlowych, reguły Incoterms są uniwersalne i przejrzyste dla importerów i eksporterów z całego świata, czyniąc międzynarodowy obrót towarowy pewniejszym oraz łatwiejszym.

Dzięki Incoterms możliwe jest odtworzenie łańcucha dostawy, ustalenie miejsca odbioru towaru, określenie momentu przeniesienia prawa własności i odpowiedzialności za towar, ustalenie kto ponosi koszty i ryzyko na poszczególnych etapach dostawy. Incoterms ułatwiają kontrahentom dokumentację procesu sprzedaży na potrzeby rozliczeń i ewentualnych sporów prawnych. Ich stosowanie nie jest nakazane, lecz zalecane i powszechnie praktykowane. Incoterms nie stanowią odrębnego prawa, a część całej transakcji sprzedaży. 

 

FCA Incoterms, DAP Incoterms, CIF Incoterms, EXW Incoterms, i inne

 

Incoterms 2020 określają 11 głównych reguł handlowych, rozdzielających i precyzujących ww. ryzyko i odpowiedzialność kupujących i sprzedających. Dotyczą między innymi transportu towaru, jego ubezpieczenia, czy wyładunku. Dzięki nim krajowi i zagraniczni przedsiębiorcy z różnych państw nie muszą ustalać ze sobą poszczególnych etapów i warunków transakcji. Wystarczy, że zgodnie zdecydują się na wybór określonej reguły Incoterms. Każda z jedenastu międzynarodowych reguł handlowych Incoterms oznaczona jest indywidualnym skrótem, który doprecyzowuje poszczególną z zasad: EXW, FCA, FAS, FOB, CFR, CIF, CPT, CIP, DPU, DAP, DDP.

 

11 reguł handlowych Incoterms:

 

  1. EXW Incoterms

    (EX Works), czyli „Z zakładu”. To międzynarodowa reguła handlu, zgodnie z którą sprzedający zobowiązany jest tylko do udostępnienia towaru kupującemu na swoim terenie lub w innym uzgodnionym przez strony miejscu. Nie ponosi więc kosztów załadunku i dalszego transportu. Od chwili udostępnienia towaru, ryzyko dostawy przechodzi na kupującego, który od tego momentu ponosi odpowiedzialność za towar i dalsze koszty. 

W praktyce nierzadko zdarza się, że sprzedawca ładuje towar na pojazd na ryzyko i koszt kupującego – lub nawet bezpłatnie. Takie porozumienie musi być jednak zawarte w umowie sprzedaży.

 

EXW Incoterms – odpowiedzialność sprzedawcy (za co odpowiada i ponosi koszt sprzedawca?):

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– postawienie towaru do dyspozycji kupującego w podanym miejscu w uzgodnionym terminie;

– zawiadomienie kupującego o udostępnieniu dostawy;

– pakowanie i znakowanie eksportowe.

 

EXW Incoterms – odpowiedzialność kupującego (za co odpowiada i ponosi koszt kupujący?):

– zapłata za towar;

– dostarczenie sprzedawcy dowodu przyjęcia dostawy;

– załadunek w siedzibie sprzedającego (o ile nie uzgodniono inaczej);

– licencje eksportowe (pozwolenie na wywóz) i formalności celne;

– przewóz do terminala;

– załadunek (np. na statek);

– główny przewóz (statkiem do kraju docelowego);

– wyładunek (w państwie przywozu) i dalszy przewóz do miejsca docelowego kupującego;

– formalności i cła przywozowe;

– koszt kontroli celnej przed wysyłką.

Jeśli kupujący nie może poradzić sobie z procesami i procedurami eksportowymi, zamiast wysyłki EXW zaleca się skorzystać z reguły FCA.

 

  1. FCA Incoterms

    regulują procedurę Free Carrier (zasada „Bezpłatny przewoźnik”), w której sprzedający odpowiedzialny jest za dostarczenie towaru do przewoźnika w oznaczonym miejscu dostawy i załadowanie na transport kupującego. Zgodnie z warunkami wysyłki FCA Incoterms 2020, sprzedawca jest odpowiedzialny za odprawę eksportową. Po załadunku towaru dalsze ryzyko dostawy przechodzi na kupującego. O ile nie uzgodniono inaczej, sprzedający jest odpowiedzialny za załadunek towaru tylko wtedy, gdy miejscem dostawy jest siedziba prowadzenia działalności przez sprzedającego. Kupujący ponosi koszt transportu, opłat za list przewozowy i ubezpieczenia, koszt rozładunku i dalszego transportu z umówionego miejsca, do którego towar dostarczył sprzedający, do miejsca docelowego.

Przewoźnikiem może być dowolna osoba lub firma: linia lotnicza, żeglugowa, firma transportowa, kolej lub spedytor. Kupujący musi wyraźnie określić w umowie sprzedaży lub przewozu dokładne miejsce dostawy.

 

FCA Incoterms – odpowiedzialność sprzedawcy (za co odpowiada i ponosi koszt sprzedawca?):

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– transport do terminalu celnego;

– transport do wyznaczonego miejsca dostawy;

– koszt kontroli celnej przed wysyłką towaru;

– dowód dostawy.

 

FCA Incoterms – odpowiedzialność kupującego (za co odpowiada i ponosi koszt kupujący?):

– zapłata za towar;

– koszty załadunku; 

– ewentualny dalszy transport;

– formalności i cła przywozowe;

– koszt kontroli celnej w przywozie.

 

  1. FAS Incoterms

    (Free alongside ship) – czyli reguła “Wolny wzdłuż statku”. Ryzyko dostawy i koszty transportu obciążają sprzedającego do momentu dostarczenia towarów do burty statku w porcie nadania, a więc bez konieczności załadowania towaru na statek. Sprzedający zobowiązany jest do dokonania odprawy do eksportu. Portem nadania może być dok załadunkowy lub barka, ale nie terminal kontenerowy.

Za załadunek i rozładunek, jak również za obsługę lokalnego przewozu, formalności i cła importowe oraz dalszy przewóz do miejsca przeznaczenia, odpowiedzialność ponosi kupujący. FAS Incoterms dotyczy tylko transportu morskiego i śródlądowego. W przypadku przesyłek kontenerowych dostarczanych tylko do terminalu, kontrahenci powinni zastosować regułę FCA Incoterms.

 

FAS Incoterms – odpowiedzialność sprzedawcy:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– transport do terminalu celnego;

– dostawa i rozładunek wzdłuż statku w porcie załadunku;

– koszt kontroli celnej przed wysyłką towaru;

– dowód dostawy.

 

FAS Incoterms – odpowiedzialność kupującego:

– zapłata za towar;

– koszty załadunku;

– wyładunek i dalszy przewóz;

– formalności i cła przywozowe;

– koszt kontroli przed wysyłką (w celu dokonania odprawy celnej).

 


  1. FOB Incoterms

    (Free on board), czyli reguła “Bezpłatnie na pokład”. Różni się od zasady FAS tym, że ryzyko i koszty dostawy przechodzą na kupującego w momencie dokonania załadunku na pokład statku. Koszt załadunku jest więc po stronie sprzedającego. Sprzedawca dokonuje odprawy celnej towarów na eksport i zapewnia, że zostaną one dostarczone i załadowane na statek w celu transportu do wskazanego portu wyjścia. Kupujący przejmuje ryzyko i koszty, w tym odprawę importową i cła, z chwilą załadowania towaru na statek transportowy w porcie wyjścia. Podobnie jak FAS, Incoterms FOB mają zastosowanie wyłączenie do transportu morskiego i śródlądowego.

 

FOB Incoterms – odpowiedzialność sprzedawcy:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– przewóz wstępny i dostawa na statek;

– załadunek;

– dostawa na pokład statku w wyznaczonym porcie załadunku;

– koszt kontroli celnej przed wysyłką towaru;

– dowód dostawy.

 

FOB Incoterms – odpowiedzialność kupującego:

– zapłata za towar;

– główny przewóz;

– wyładunek i dalszy przewóz;

– formalności i cła przywozowe;

– koszt kontroli przed wysyłką (w celu dokonania odprawy celnej).

 


  1. CFR Incoterms

    (Cost and Freight), czyli reguła “Koszty i fracht)” – na sprzedającym spoczywa obowiązek zapewnienia przewozu do portu docelowego i wykonania odprawy celnej. Jednak ryzyko i obowiązki związane z dostawą przechodzą na kupującego już w momencie załadowania towaru na statek w porcie nadania. Zatem od tej chwili ubezpieczenie ładunku leży po stronie kupującego. Kupujący jest odpowiedzialny za opłacenie wszystkich dodatkowych kosztów transportu z portu przeznaczenia, w tym odprawy importowej i cła.

Incoterms CFR mają zastosowanie do transportu morskiego i śródlądowego. Zgodnie z zaleceniami Incoterms 2020, w przypadku wszystkich innych środków transportu oraz przewozu towarów w kontenerach, strony powinny zastosować regułę Incoterms CPT.

 

CFR Incoterms – za co odpowiada sprzedawca:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– przewóz wstępny i dostawa;

– koszty załadunku;

– koszt dostawy do wskazanego miejsca przeznaczenia;

– koszty kontroli celnych przed wysyłką towaru;

– dowód dostawy.

 

CFR Incoterms – za co odpowiada kupujący:

– zapłata za towar;

– ryzyko rozpoczynające się od momentu załadowania towaru na pokład;

– wyładunek i dalszy przewóz;

– formalności i cła importowe;

– koszty kontroli przed wysyłką (w celu dokonania odprawy celnej).

 

CFR Incoterms powinny być stosowane tylko do nieskonteneryzowanego transportu morskiego i śródlądowego transportu wodnego. W przypadku wszystkich innych rodzajów transportu – i towarów w kontenerach – zalecana jest reguła Incoterms CPT.

 


  1. CIF Incoterms

    (Cost, Insurance and Freight), czyli reguła “Koszt, ubezpieczenie i fracht” – to reguła zbliżona do CFR, różniąca się tylko dodatkowym kosztem ubezpieczenia towaru w trakcie transportu, który przyjmuje na siebie sprzedający. W porcie docelowym musi on wykazać trzy dokumenty: fakturę, polisę ubezpieczeniową i list przewozowy.

Sprzedający po dokonanej odprawie celnej dostarcza towar na statek w porcie załadunku, płaci za transport towaru do portu przeznaczenia, a także uzyskuje i płaci za minimalną ochronę ubezpieczeniową towaru podczas jego podróży do tego portu. Kupujący przejmuje całe ryzyko dostawy w momencie, gdy towar znajdzie się na pokładzie statku do głównego przewozu; nie ponosi jednak żadnych kosztów, dopóki fracht nie dotrze do wskazanego portu przeznaczenia.

Incoterms CIF stosowane są przy transporcie morskim lub śródlądowym. Jest on powszechnie stosowany w przypadku ładunków masowych, przesyłek ponadgabarytowych i ciężkich. Jeśli ładunek jest skonteneryzowany i dostarczony tylko do terminalu, kontrahenci powinni zastosować regułę CIP Incoterms.

 

CIF Incoterms – za co odpowiada sprzedawca:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– przewóz wstępny i dostawa;

– koszty załadunku;

– koszt dostawy do wskazanego miejsca przeznaczenia;

– koszty kontroli celnych przed wysyłką towaru;

– dowód dostawy;

– minimalna ochrona ubezpieczeniowa.

 

CIF Incoterms – za co odpowiada kupujący:

– zapłata za towar;

– wyładunek i dalszy przewóz;

– formalności i cła importowe;

– koszty kontroli przed wysyłką (w celu dokonania odprawy celnej).

 

  1. CPT Incoterms

    (Carriage Paid To), czyli zasada „Przewóz opłacony do”. To procedura, w której sprzedający zobowiązuje się dokonać odprawy celnej towarów i zorganizować transport do wyznaczonego miejsca przeznaczenia, którym jest przewoźnik wskazany przez kupującego. Przewoźnikiem może być dowolna osoba lub firma: linia lotnicza, żeglugowa, firma transportowa, kolej lub spedytor. Przy przesyłkach multimodalnych miejscem wysyłki jest pierwszy w kolejności przewoźnik. Sprzedający nie ponosi kosztów ubezpieczenia.

Zgodnie z CPT Incoterms, ryzyko sprzedawcy kończy się, a ryzyko kupującego zaczyna, gdy pierwszy z przewoźników otrzymuje towar od sprzedawcy. Kupujący jest odpowiedzialny za ewentualne dodatkowe koszty powstałe po dotarciu towarów do miejsca przeznaczenia. 

CPT Incoterms jest często stosowana we frachcie lotniczym, indywidualnym frachcie morskim, przesyłkach małych paczek i przesyłkach „ro-ro” pojazdów silnikowych (ro-ro ship, to specjalistyczny przewóz morski ładunków tocznych).

 

CPT Incoterms – za co odpowiada sprzedawca:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– przygotowanie do wysyłki i dostawa;

– załadunek;

– koszt dostawy do wskazanego miejsca przeznaczenia;

– koszty kontroli celnych przed wysyłką towaru;

– dowód dostawy.

 

CPT Incoterms – za co odpowiada kupujący:

– zapłata za towar;

– formalności i cła importowe;

– koszty kontroli celnej w przywozie.

 

CPT jest odpowiednikiem CFR, z tą różnicą, że nie jest dedykowana wyłącznie do dostaw drogą morską.

 

  1. CIP Incoterms

    (Carriage and Insurance Paid To), czyli zasada „Przewóz i ubezpieczenie opłacone na rzecz …”. Na sprzedającym spoczywa całe ryzyko dostawy do momentu dostarczenia towaru pierwszemu przewoźnikowi (wybranemu przez sprzedającego) lub do miejsca przeznaczenia (czyli sprzedający może się zobowiązać, że sam dokona dostawy, z pominięciem osób trzecich). Po dostarczeniu towaru pierwszemu przewoźnikowi, ryzyko przechodzi na kupującego. Koszt przewoźnika (lub transportu własnego) spoczywa na sprzedającym. Przede wszystkim jednak sprzedający ma obowiązek zapewnienia ubezpieczenia od wszelkiego ryzyka (utraty lub uszkodzenia) do momentu dotarcia towaru do miejsca przeznaczenia.

Przewoźnikiem może być dowolna osoba lub firma: linia lotnicza, żeglugowa, firma transportowa, kolej lub spedytor. CIP Incoterms to procedura taka sama jak CPT, z tą różnicą, że sprzedający jest zobowiązany do zapewnienia ubezpieczenia od wszelkiego ryzyka do momentu doręczenia towaru do miejsca przeznaczenia.

 

CIP Incoterms – odpowiedzialność sprzedawcy:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– przygotowanie do wysyłki i dostawa;

– załadunek;

– koszt dostawy do wskazanego miejsca przeznaczenia;

– koszty kontroli celnych przed wysyłką towaru;

– dowód dostawy;

– ubezpieczenie od wszelkiego ryzyka.

 

CIP Incoterms – odpowiedzialność kupującego:

– zapłata za towar;

– formalności i cła importowe;

– koszty kontroli celnej w przywozie.

 

  1. DPU Incoterms

    (Delivered at place unloaded), czyli reguła „Dostarczono na miejsce i rozładowano” – sprzedający zobowiązany jest dostarczyć towar do miejsca przeznaczenia uzgodnionego przez strony (np. w porcie) i rozładować go. Wszelkie koszty transportu oraz opłaty eksportowe ciążą na sprzedającym – także koszty rozładunku. Ryzyko dostawy spoczywa więc na sprzedającym do momentu rozładowania towaru w miejscu przeznaczenia. Z tą chwilą przechodzi ono na kupującego. 

 

DPU Incoterms – odpowiedzialność sprzedającego:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– przygotowanie do wysyłki i dostawa;

– koszt załadunku;

– przewóz główny;

– dostawa do wskazanego miejsca przeznaczenia;

– koszt rozładunku;

– dowód dostawy;

– formalności i cła przywozowe;

– koszty kontroli przed wysyłką.

 

DPU Incoterms – odpowiedzialność kupującego:

– zapłata za towar;

– formalności i cła przywozowe;

– koszt odprawy celnej w przywozie;

– dalszy przewóz i dostawa do kupującego.

Jeżeli sprzedający nie chce ponosić ryzyka i kosztów wyładunku, należy zastosować regułę DAP.

 

  1. DAP Incoterms

    (Delivered at Place) – czyli zasada „Dostarczone na miejsce”. Zgodnie z regułami Incoterms DAP, sprzedawca jest odpowiedzialny za dostarczenie towaru gotowego do rozładunku do wskazanego miejsca przeznaczenia i w ustalonym czasie. Koszt i ryzyko rozładunku ponosi kupujący. Żadna ze stron nie jest zobowiązana do ubezpieczenia towaru. DAP może dotyczyć każdego – i więcej niż jednego – środka transportu. Kupujący i sprzedający powinni określić i uzgodnić dokładne miejsce rozładunku w oznaczonym miejscu przeznaczenia. O ile obie strony nie uzgodnią inaczej, sprzedający nie może żądać zwrotu kosztów rozładunku poniesionych w ramach umowy przewozu.

Sprzedający zobowiązany jest do dokonania odprawy celnej eksportowej. Nie ma obowiązku dokonania odprawy celnej importowej, ani zapłaty cła importowego, czy dokonania formalności celnych importowych.

 

DAP Incoterms – za co odpowiada sprzedawca:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– przygotowanie do wysyłki i dostawa;

– załadunek;

– koszty kontroli celnej przed wysyłką;

– przewóz główny;

– dostawa do wskazanego miejsca przeznaczenia;

– dowód dostawy.

 

DAP Incoterms – za co odpowiada kupujący:

– zapłata za towar;

– rozładunek;

– formalności i cła importowe;

– koszty kontroli celnej w przywozie;

– dalszy przewóz i dostawa do kupującego (w zależności od wskazanego miejsca).

 

  1. DDP Incoterms

    (Delivered Duty Paid) – reguła “Dostarczone i cło opłacone” – sprzedający bierze na siebie wszelkie ryzyko i obowiązki, w tym koszty dostarczenia towaru do wskazanego miejsca przeznaczenia. Musi opłacić zarówno formalności eksportowe jak i importowe (czyli również po dotarciu towaru do kraju kupującego), opłaty, cła i podatki. Nie jest zobowiązany do ubezpieczenia towaru na czas przewozu. Kupujący jest wolny od wszelkiego ryzyka dostawy i kosztów do momentu rozładowania towaru w miejscu przeznaczenia, zwykle w miejscu gdzie prowadzi działalność. DDP jest jedyną regułą Incoterms, która nakłada na sprzedawcę odpowiedzialność za odprawę celną w imporcie i zapłatę podatków i/lub ceł importowych. 

 

DDP Incoterms – odpowiedzialność sprzedającego:

– towary, faktury sprzedaży, dokumentacja handlowa;

– odprawa eksportowa, w tym pakowanie i oznakowanie, licencje eksportowe i formalności celne;

– przygotowanie do wysyłki i dostawa;

– załadunek;

– przewóz główny;

– dowód dostawy;

– formalności i cła przywozowe;

– koszty wszystkich inspekcji, przed i po wysyłce;

– dostawa do wskazanego miejsca przeznaczenia.

 

DDP Incoterms – odpowiedzialność kupującego:

– zapłata za towar;

– wsparcie sprzedającego w uzyskaniu wszelkich dokumentów i informacji niezbędnych do załatwienia formalności związanych z odprawą celną eksportową i/lub importową.

 

Przykładowe zastosowanie reguł Incoterms przy imporcie z Chin

 

Chiny to popularne źródło importu dóbr do Europy, w tym do Polski. Polsko-chińska współpraca transportowa ma długie, sięgające 1951 r. tradycje. Transport drogą morską odbywa się z głównie między portem w Gdyni a Szanghajem. Z kolei port w Gdańsku łączą z największymi chińskimi portami regularne połączenia kontenerowe. Od 2013 r. między oboma krajami dynamicznie rozwijają się także towarowe połączenie kolejowe. 

Przy imporcie z Chin dla polskich przedsiębiorców zalecamy skorzystanie z reguły FOB Incoterms. Dlaczego? Bo w ramach zasady FOB chiński sprzedawca zobowiązany jest doprowadzić towar aż do portu, dokonać odprawy celnej eksportowej oraz dopilnować, aby został on załadowany na statek wyznaczony przez kupującego. Ryzyko i koszt dostawy przechodzą na polskiego kupującego dopiero w momencie dokonania załadunku na pokład statku. Koszt załadunku jest więc po stronie sprzedającego. Te Incoterms są używane wyłącznie w odniesieniu do transportu morskiego i śródlądowego, ale nie do żeglugi kontenerowej. Jeśli więc FOB nie wchodzi w grę, wówczas powinno się skorzystać z Incoterms EXW.

Na mocy reguły EXW, sprzedający zobowiązany jest udostępnić kupującemu towar w określonym miejscu, tj. w swoich pomieszczeniach, magazynach, i w określonym czasie. Od tego momentu kupujący przyjmie na siebie odpowiedzialność za załadunek towarów, odprawę celną na eksport oraz ryzyko podczas transportu. W ramach Incoterms EXW chiński sprzedający może przyjąć na siebie odpowiedzialność za załadunek towarów. Ex Works ma zastosowanie wyłącznie do transportu lotniczego, kolejowego, drogowego oraz kontenerowego/multimodalnego.

FOB Incoterms są polecanym rozwiązaniem, ponieważ pozwalają każdej ze stron zająć się tylko tym, na czym zna się najlepiej. Chiński sprzedawca zna dobrze procedury obowiązujące w jego kraju. Często ma możliwość załatwienia bardziej konkurencyjnych cen transportu i załadunku. Kupujący (lub jego agencja celna/spedytor) wie, co jest wymagane w Polsce.

Natomiast korzystanie z Incoterms EXW pozwala powierzyć cały proces celny w ręce importera lub jego agencji celnej. Jest to optymalne rozwiązanie, ponieważ chroni polskiego importera przed kosztownymi opłatami i opóźnieniami, które mogłyby powstać w wyniku niewłaściwej obsługi przez producenta z Chin lub przeoczenia czegoś w procesie odprawy celnej w Polsce. Z powyższych przyczyn, przy imporcie towaru z Chin najmniej zalecaną regułą międzynarodowego handlu będzie reguła Incoterms CIF.

 

—

Źródła:

 

1- Incoterms – międzynarodowe warunki sprzedaży, www.biznes.gov.pl

2 – ABC Eksportu Incoterms® 2020, www.paih.gov.pl

Istnieją trzy główne typy standardowych kontenerów używanych w transporcie morskim –

20FT DC

Kontener 20ft DC to popularna opcja transportu suchego ładunku. Jest znormalizowany, wykonany ze stali lub aluminium i wodoodporny, dzięki czemu może chronić zawartość podczas transportu!

Średnia cena: średnia cena 20-stopowego DC to 815 USD.*

40FT DC

Kontener 40 stóp DC jest idealnym rozwiązaniem, jeśli potrzebujesz bezpiecznego sposobu transportu palet. Te znormalizowane kontenery mogą pomieścić prawie 20 standardowych palet europejskich (w jednej warstwie). Ludzie handlują nawet konkretnymi ładunkami, takimi jak ubrania w tych pudłach.

Średnia cena: średnia cena kontenera 40-stopowego DC to 1 123 USD.*

40FT HC

Świat żeglugi doświadczył wielu zmian od czasu wprowadzenia 40-stopowych kontenerów typu high-cube (HC). Te skrzynie ładunkowe zostały stworzone w celu zastąpienia starszych modeli, które mogły pomieścić tylko około 10% więcej materiału ze względu na ich większe ograniczenia dotyczące rozmiarów i wagi. Nowszy projekt jest znacznie prostszy. Ułatwia załadunek i rozładunek. Zależy to tylko od tego, gdzie znajdujesz się w swoim porcie – dzięki czemu ten typ jest idealny, jeśli w pobliżu jest ograniczona przestrzeń. W dzisiejszych czasach ludzie wolą używać tych lżejszych alternatyw, ponieważ są mniej uciążliwe, a jednocześnie umożliwiają nam cały niezbędny transport.

Średnia cena: średnia cena kontenera 40 stóp HC wynosi 2560 USD.*

Otwarte kontenery płaskie typu “Flat Rack”

Specyficzne kontenery posiadają jedynie podstawę i dwie blokady (przednią i tylnią).

Te masywne kontenery żeglugowe mogą pomieścić ciężkie ładunki i wielkogabarytowe ładunki, a także załadować do 50 tysięcy kilogramów na każdą podróż. Są droższe niż pojemnik 20′, więc wcześniej upewnij się, jakie masz potrzeby i preferencje.

Średnia cena: średnia cena kontenera typu flat rack 20 stóp wynosi 1456 USD.*

Kontenery typu “Open top”

Trwałość i konstrukcja kontenera sprawiają, że doskonale nadaje się do przenoszenia ciężkich ładunków. Otwarty blat umożliwia transport maszyn lub innego ciężkiego materiału. Ładunek, którego nie można umieścić w zwykłym kontenerze lub postawić bokiem, zwykle umieszczany jest w kontenerach typu open-top.

Średnia cena: średnia cena kontenera 20-stopowego z otwartym dachem wynosi 205 USD.*

Czego nie można umieścić w kontenerach do transportu morskiego

Kwestia umieszczania lub nie umieszczania często trafia na pierwsze strony gazet. Jak myślisz, co jest lepsze? a) wkładanie produktów do ładunku i konieczność ich późniejszego rozładowania, bo upiornie, niedozwolone, lub b) znajomość ich z wyprzedzeniem, aby móc bezproblemowo zapakować swój ładunek?

Opcja B każdego dnia, prawda?

Ułatwiając Ci życie, wymieniliśmy przedmioty, których nie możesz przewieźć ani zapakować w swoim frachcie morskim –

To wszystko dotyczyło listy przedmiotów zabronionych w transporcie morskim.

 

Jeśli prowadzisz firmę i nadal martwisz się o te wszystkie ciężkie ładunki, które trzeba przetransportować na znaczne odległości – możesz chcieć się zatrzymać i przeczytać ten wpis. Pomoże to zrozumieć, jakiego medium użyć do transportu znacznych ilości pomiędzy kontynentami.

Z tego wpisu dowiesz się:

Bycie w branży spedycyjnej nie zawsze jest zabawą. Kłopoty transportowe, lęk przed przewidywanymi uszkodzeniami i niepewność nigdy nie są przyjemne. Sprawdź jak fracht morski pozwala ci przewieźć towary na dalekie dystanse w stosunkowo niskiej cenie!

Czym jest fracht morski?

Transport morski to przede wszystkim transport kontenerów i sposób, w jaki pomagają one w transporcie towarów przez ocean. Termin „fracht morski” jest często używany w stosunku do przewozu ciężkich ładunków drogą morską. Jest to niezwykle płynna droga metoda transportu (hehe gra słów), która ze względu na wieloletnią tradycję jest uznawana za najbezpieczniejszą formę długodystansowej wysyłki dóbr.

Dlaczego warto korzystać z frachtu morskiego?

Nie ma wątpliwości co zalet innych metod transportu towarów. Ale czy wiesz,że najczęściej używanym medium w transporcie towarowym jest fracht morski, następnie drogowy, kolejowy, a na końcu lotniczy? Stawiając ocean na czele, większość transportu ciężkich ładunków odbywa się poprzez konteneryzację i transportowanie ich przez wody świata.

Aha, i zanim pomyślisz o różnicy między frachtem morskim a frachtem oceanicznym – zdradzimy Ci sekret. Oba są takie same! Fracht morski i fracht oceaniczny są synonimami. Służą temu samemu celowi – przewożeniu ciężkich towarów z punktu A do B drogą morską.

Jak działa fracht morski?

W transporcie morskim pośredniczą spedytorzy. Angażują się jako strona trzecia i odbierają, organizują i dostarczają Twoje towary. W całym tym procesie — jest kilka ważnych rzeczy do zapamiętania. Jedną z najważniejszych rzeczy jest zapoznanie się z umową wysyłkową.

Obecnie większość właścicieli firm często lekkomyślnie przegląda strony z ofertami firm spedycyjnych i agencji celnych. Aby uniknąć błędów w zrozumieniu oferty wysyłki towarów drogą morską warto zapoznać się z umową frachtową i zrozumieć pojęcia, które mogą wydawać się magią dla laika.

Niektóre z często używanych pojęć branżowych obejmują:

FOB (Free on Board)

Umowa FOB oznacza, że obie strony (ty i spedytor) dzielą odpowiedzialność za proces dostawy. Spedytorzy zobowiązują się do upewnienia się, że ich towary są odpowiednio opakowane i oznakowane. Dzieje się tak przed załadowaniem ładunku na statek transportowy. Następnie staje się Twój, gdy dotrze do Twojej lokalizacji. Jednak przeniesienie to następuje dopiero po podjęciu przez każdą ze stron wszystkich niezbędnych czynności zgodnie z regulacjami określonymi podczas negocjacji umowy – nie ma ryzyka.

EXW (Ex Works)

W przypadku umowy EXW większość odpowiedzialności spada na Ciebie. Odpowiadasz za odbiór towarów w lokalizacji spedytora i przetransportowanie ich do miejsca docelowego – w razie potrzeby oznacza to odprawę u przewoźników na swojej trasie!

DDP (dostarczone, cło opłacone)

DDP to świetny sposób na dostarczenie produktów przy minimalnym wysiłku. Spedytorzy biorą na siebie całą odpowiedzialność, podczas gdy Ty (nadawca) pokrywasz tylko koszty wysyłki w ramach tego programu — w zasadzie gwarantuje to łatwą sprzedaż!

Oto kilka terminów, które dają ogólne pojęcie o kontekście. Zawsze możesz swobodnie sięgnąć głębiej osobiście, jeśli jesteś tego ciekawy!

Dalszy proces staje się trochę techniczny. Po umowie następują etapy, takie jak transport eksportowy, odprawa celna eksportowa, obsługa pochodzenia i wiele innych. Ale na razie nie przytłaczajmy się tym. I pozostańmy przy naszym celu, jakim jest zapoznanie się z ideą frachtu morskiego.

5 korzyści płynących z żeglugi morskiej

1. Większa zdolność przewozowa

Wysyłka dużych przesyłek/towarów drogą morską to najlepszy sposób na zapewnienie, że dotrą tam, gdzie chcesz. To dlatego, że inne opcje wysyłki działają tylko w przypadku lżejszych produktów. Nie mogą pomieścić większych paczek. Oznacza to, że tego typu przesyłki wiążą się z większymi kosztami, niż gdybyśmy skorzystali z naszej wydajnej usługi spedycyjnej!

2. Niższe koszty

Ponieważ fracht morski kosztuje zaledwie 0,50 USD za kg, jest to znacznie tańsza opcja w porównaniu z innymi opcjami. Koszty przesyłki lotniczej mogą wahać się od 4 do 6 USD za kilogram. Podczas gdy opłaty za ekspresowy transport lotniczy mogą być wyższe i wynosić 60-80 dolarów za każde 5 kilogramów, które musisz dostarczyć. To sprawia, że transport morski jest znacznie tańszym wyborem.

3. Mniej ograniczeń

Wysyłka drogą lotniczą może być wyzwaniem. Na przykład nie można wysyłać produktów łatwopalnych, takich jak perfumy czy leki biochemiczne. Podlega ograniczeniom. Są one związane z wysyłanymi towarami i ich klasyfikacjami wagowymi, które zależą w dużej mierze od tego, dokąd zmierzają itp. Wysyłka drogą morską jest porównywalnie łatwiejszym, mniej restrykcyjnym sposobem transportu towarów!

4. Niższy ślad węglowy

Transport morski ma mniej emisji CO2 niż transport lotniczy. Ponadto Międzynarodowa Organizacja Morska wydała nowe przepisy, które jeszcze bardziej ograniczą emisję frachtu morskiego!

5. Opłaty za fracht morski

Wiemy, że martwisz się kosztami. Pomyśleliśmy więc o możliwości sprawdzenia w czasie rzeczywistym sposobu obliczania kosztów. Pomożemy Ci zrozumieć, co musisz mieć na miejscu, zanim zarejestrujesz się do transportu morskiego!

Oto lista, która pomoże Ci zobaczyć opłaty za fracht morski:

 

 

WYJĄTKOWI BO :

USŁUGI 24H/7 DNI
DOŚWIADCZONA
KADRA
WETERYNARIA WIJHRS I SANEPID
NIESTANDARDOWE
KIERUNKI